నా జీవితం మలుపుతిప్పిన నాగయ్య కాంబ్లే గారికి కృతజ్ఞతలతో...

ఆదిలాబాద్ లో మారుమూల గిరిజన ప్రాంతం నుంచి వచ్చి ఎన్నో కష్టనష్టాలనోర్చి స్వశక్తితో జీవితంలో ఉన్నత స్థాయికి ఎదిగిన అడవితల్లి ముద్దుబిడ్డ Nagaiah Kamble గారు. 

39 సంవత్సరాల 7 నెలలు ఇన్ఫర్మేషన్ అండ్ పబ్లిక్ రిలేషన్స్ శాఖకు సేవలందించి నిన్న (అక్టోబర్ 30, 2024) రిటైర్ అయిన నాగయ్య గారు నేను సదా సర్వదా గుర్తుకు ఉంచుకునే మంచి మనిషి. ఆరేళ్ల కిందటే శాఖాధిపతి కావలసిన ఆయన ఏదో లీగల్ చిక్కు వల్ల అడిషనల్ డైరెక్టర్ హోదాలో రిటైర్ అయ్యారు. 

డిగ్రీ చదువుతూ నేను #ఈనాడు విలేకరిగా పనిచేస్తున్నప్పుడు ఆయన ఖమ్మం జిల్లా కొత్తగూడెం లో 1990 లో ఐ అండ్ పీ ఆర్ అధికారిగా పరిచయం అయ్యారు. నిదానం, మొహమాటం, మంచితనం, మానవత్వం కలబోత అయిన ఆయన అనతికాలంలోనే మా కుటుంబ సన్నిహితుడయ్యారు. ఆయన పెళ్లి అయ్యాక వారి సతీమణి పావని గారు మా ఇంటి ఆడపడుచు అయ్యింది. మా తల్లిదండ్రులని అమ్మా నాన్న అనేది. 22-23 ఏళ్ల వయస్సులో బాడ్మింటన్ ఆడుతూ విలేకరి (కంట్రిబ్యూటర్) ఉజ్జోగం ఇచ్చే ఫాల్స్ ప్రిస్టేజ్, తద్వారా సంక్రమించే పనికిమాలిన పిచ్చి కిక్కుతో ఉన్న నన్ను చూసి నాగయ్య గారు జాలిపడినట్లున్నారు. నా లవ్వు స్టోరీ కూడా ఆయనకి తెలుసు.

 "కంట్రిబ్యూటర్ ఉద్యోగం తో మీరు ఏమీ సాధించలేరు రాము. ఇక్కడే మిగిలిపోతారు. అప్పుడు మీరు అనుకున్న అమ్మాయిని పెళ్లి కూడా చేసుకోలేరు. జర్నలిజంలో ఎదగాలంటే ముందుగా ఇంగ్లీష్ నేర్చుకోండి..," అని ఆయన ఓ రోజు ప్రేమగా క్లాస్ పీకారు. 'ది హిందూ' పేపర్ నిత్యం చదువుతూ భాషపై పట్టు ఎలా సాధించవచ్చో కిటుకులు చెప్పారు. అంతే కాక, రోజూ సాయంత్రం మేము ఇంగ్లీష్ మీద సమీక్ష చేసేవాళ్ళం. ఈ కసరత్తు నా జీవితం మలుపు తిప్పింది. ఇట్లా మూడు నెలలు చేయగానే నేను 'ఈనాడు జర్నలిజం స్కూల్' కు సెలక్ట్ అయ్యాను. తర్వాత నిత్యం ఇంగ్లీష్ కాపీలను డీల్ చేసే ఈనాడు జనరల్ డెస్క్ లో, ఆ తర్వాత సెంట్రల్ ఎడిటోరియల్ బోర్డులో రాణించడానికి నాగయ్య గారు పరోక్షంగా కారణం. ఈనాడులో ఉద్యోగిగా స్థిరపడ్డాక మేము ఒకే కాలనీలో ఉంటూ ప్రతి ఆదివారం కుటుంబాలతో కలిసి లంచ్ చేసేవాళ్ళం. వాళ్ళ అమ్మాయి సోహినీ, మా అమ్మాయి మైత్రేయి కలిసి పెరిగారు. 

నేను రామకృష్ణ మఠం లో ఇంగ్లీష్ కోర్సు చేయడానికి, పట్టుపట్టి ఏషియన్ కాలేజ్ ఆఫ్ జర్నలిజం లో సీటు పొందడానికి, తర్వాత ది హిందూ పేపర్లో రిపోర్టర్ గా పనిచేయడానికి ప్రధాన కారణం... కొత్తగూడెంలో నాగయ్య గారు చేసిన దివ్యబోధనే. నేను ముందుగా #The Hindu లో, తర్వాత Administrative Staff College of India లో చేరితే సంతోషించిన వారిలో నాగయ్య గారు ఒకరు. 

నాగయ్య సార్ నాకు కొత్తగూడెంలో తారసపడకపోతే...నా జీవితం ఘోరంగా ఆగమయ్యేది. పెళ్లి సహా నేను అనుకున్నవి చాలా సాధించలేకపోయేవాడిని. ఒక మంచి మెంటార్ లాగా సకాలంలో వ్యవహరించి నన్ను ఆదుకున్నారు ఆయన. 

ఎవడు ఎట్లాపోతే మనకేంటి? అనుకోకుండా నిస్వార్థంగా పరులకు తోచిన మాట సాయం చేసి...వెన్నుదన్నుగా నిలిచే నాగయ్య గారి లాంటి మంచి మనుషులు కావాలి. వాళ్ళు కలకాలం వర్ధిల్లాలి. 

సార్ ఉద్యోగ విరమణ తర్వాత జీవితం సుఖంగా సాగిపోవాలని మేము మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాం. Best wishes, Sir.