ఆలూ వేపుడు సైడ్ డిష్ గా...పండుమిర్చి+ఉల్లిగడ్డ పచ్చడి...

మీడియాకు సంబంధించిన విషయాలు మాత్రమే రాయాలని ఇన్నాళ్ళు అనుకోవడం నా పొరపాటని అర్థం అయ్యింది....సంక్రాంతి టూర్ పోస్టుకు వచ్చిన రెస్పాన్స్ చూశాక. నేను నిక్కర్లు వేసుకోవడం మొదలెట్టకముందు నుంచీ పరిచయం ఉన్న శీనన్న ప్రత్యేకంగా ఫోన్ చేసి సంక్రాంతి పోస్ట్ గురించి మాట్లాడడం ఆనందం ఇచ్చింది. దీంతో యమ ప్రేరణ పొందిన నేను ఇక నుంచి ప్రతి ఆదివారం ఒక టూర్ గురించో, ఫుడ్ గురించో రాయాలని నిశ్చయించుకున్నాను. అందులో భాగమే ఇది.

రోలులో...రోకటితో నూరిన పండుమిరప ప్లస్ ఉల్లిగడ్డ పచ్చడి, దాంట్లో నంచుకోవడానికి మంచిగా వేగిన ఆలుగడ్డ కూరతో లంచ్ అద్దిరిపోయింది. భర్త మరణించిన సంతోషి గైర్హాజరీ లో హేమ ఉదయం నుంచీ ఇంటిపనితో బిజీగా ఉండి ఒంటిగంటకు గానీ అడిగింది....మరి ఫుడ్ ఏంటి? అని. "మన కోసం ఆ పండు మిరప చట్నీ చెయ్యి. పిల్లలకు ఆలుగడ్డ కూర చేద్దాం," అని 'కలర్స్' ఛానల్ లో 'గజని' సినిమా చూస్తూ ఆలుగడ్డలు తరిగి ఇచ్చా.

మా గురూ గారు కం హేమ ఫాదర్ రామకృష్ణయ్య గారు పుట్టపర్తి నుంచి వచ్చిన సందర్భంగా నిన్న వండిన అరటి కాయ పులుసు, వంకాయ పెరుగు పచ్చడి ఆ మినీ శీతల గిడ్డంగి (ఫ్రిడ్జ్) లో దాగి ఉన్న సంగతి గుర్తు ఉండి ఈ ప్రతిపాదన చేశా. నిన్న ఉస్మానియాకు వెళ్లి అక్కడే బాక్స్ లాగించడం వల్ల ఈ రెండు ఐటెంలు మిస్ అయ్యాను. నిజానికి ఫ్రిడ్జ్ అంటే నాకు పరమ మహా ఒళ్ళు మంట...అయినా...అప్పుడప్పుడూ ఇలా నాకు ఇష్టమైన సద్ది బువ్వను కడుపులో చల్లగా దాచి అందిస్తుంది కాబట్టి దాన్ని క్షమించేస్తుంటాను.

ఆదివారం ఏదో ఒక స్పెషల్ ఉంటుందని ఆశపడి డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గరకు వచ్చిన ఫిదెల్ కొద్దిగా విసుగు ముఖం పెట్టినా...మైత్రి ఈ ఆలు గడ్డ కూరతో ధమాల్ అయిపోయింది. నేను కోళ్ళూ, మేకలూ తినే రకమైనా...ఈ పిల్లలు శుద్ధ శాకాహారులు. ఇద్దరూ బైట ఫ్రెండ్స్ దగ్గర చికెన్ ముక్కలు టేస్ట్ చేసినా....నేను కొత్త సంవత్సరం తీర్మానాల్లో భాగంగా శాకాహారిని, మితాహారిని అయిపొయ్యాను. కాకుంటే...ఈ రోజుకు మితాహారానికి మినహాయిపు ఇవ్వక తప్పలేదు...ఈ పండు మిర్చి పచ్చడి వల్ల. అప్పుడెప్పుడో ...ఖైరతాబాద్ లో ఒకడు తోపుడు బండి మీద బాగా ఊరి..ఎర్రగా..రబ్బరు బొమ్మల్లా ఉన్న మిర్చీ అమ్ముతున్నప్పుడు చూసిన క్షణానే ఈ డిష్ లాగించాలని అనిపించింది.

ఇక...అద్భుతంగా పోపు (తాలింపు) పెట్టిన పండు మిరప పచ్చడితో టేబుల్ దగ్గర నా వీర విహారం చూసి నేనే ఆశ్చర్య పోయాను. 'కొద్దిగా...ఈ పచ్చడి కలిపిపెట్టు," అని హేమ అంటే...'ఓహో...మనం కలుపుకుంటున్నతీరు చాలా రోజుల తర్వాత ఈమెకు నచ్చినట్లు ఉంది," అని అనుకున్నా. అప్పుడు మైత్రి చెప్పింది...రెండు రోజుల పని వల్ల అమ్మ అరచేయి మీద బొబ్బ లాంటిది వచ్చిందని. 

మనసు చివుక్కు మన్నా...ఇదే మాంచి అదనుగా నా ప్రతిభను రంగరించి...మిర్చీ పచ్చడి కలిపి...ఆలుగడ్డ కూర మూకుడు (పాత్ర)లో కింది భాగాన చేరుకున్న నూనె కూడా దట్టించి హేమకు కలిపాను. పిల్లలు స్పూన్ తెచ్చే లోపు...ఆమె నోట్లో ఆ పచ్చడి ముద్దలు రెండు పెట్టి పాయింట్లు కొట్టేశే ప్రయత్నం  చేశాను. ఈ సినిమా దృశ్యాన్ని చూసి పిల్లలు వింతగా నవ్వారు.  

మూడు సార్లు ఆ మిర్చీ పచ్చడి (లేదా తొక్కు), ఒక సారి అరటి పులుసు, మరొక సారి వంకాయ పెరుగు పచ్చడి...చివరకు అరటిపండుతో పెరుగన్నం. అలా ముగిసింది మన మధ్యాహన్న భోజనం. భుక్తాయాసంతోనే...ఈ పోస్టు రాస్తున్నా. ఈ తిండికి ప్రతిహారంగా సాయంత్రం మరొక మూడు రౌండ్లు వాకింగ్ చేసి తీరాలని తెర్మానించుకొని సియస్తా (ఒక కునుకు) కోసం ఉపక్రమిస్తున్నాను. హ్యాపీ సండే.