సత్యం వధ--ధర్మం చెర: నీతికి పాతర--అవినీతి జాతర

నేను నిజాయితీపరుడినని ఎలుగెత్తి చాటండి. నేను అబద్ధాలు చెప్పనని ప్రకటించండి. మంచిని పెంచుదామని పిలుపునివ్వండి. దేశాన్ని ప్రేమించమనండి. 

ఒక బానపొట్ట అవినీతి మృగం వెంటనే మిమ్మల్ని టార్గెట్ చేసి ఒక బండ వేస్తుంది. ఒక వికృతాకార అక్రమార్కుడు మీ పై శూలం విసురుతాడు. ఒక తెగ బలిసిన అబద్ధాల విషసర్పం మీ మీద బుస కొట్టి పడగ విప్పుతుంది. ఒక దుష్టగ్రహం మిమ్మల్ని సజీవ సమాధి చేస్తుంది. వారిలో ఒకరిద్దరు జట్టుకట్టి మిమ్మల్ని భూస్థాపితం చేసేవరకూ నిద్రపోరు.

అదే మీరు మేకవన్నె పులో, తడిగుడ్డతో గొంతు కోసే బాపతో, జనం డబ్బు ఇట్టే స్వాహా చేసే రకమో, అబద్ధాల ఇటుకలతో మేడకట్టే నేర్పరో అయితే! డోంట్ వర్రీ. జనం ఆదరిస్తారు. ఎర్ర తివాచీ పరుస్తారు. జేజేలు పలుకుతారు. పల్లకిలో ఊరేగిస్తారు. బ్రదర్, మనం పూర్తిగా బ్రష్టు పట్టిపోయాం. ఇక్కడ సత్యం వధించబడుతున్నది, ధర్మం చెర పెట్టబడుతున్నది. నీతికి పాతర వేస్తున్నారు, అవినీతి జాతర సాగుతున్నది. అబద్ధాలు, కులం, ప్రాంతం, మతం ఆయుధాలుగా నీతిపై నిత్యసమరం సాగుతున్నది. 'దేశభక్తి' అనేది ఒక సనాతన ఆలోచనగా మారింది.

"ధర్మం నా బాట..." అనే శీర్షికతో ఒక నిజాయితీపరుడైన పోలీసు అధికారి (సీ.ఐ.) పై 'ఈనాడు' పత్రిక రెండో పేజీలో ప్రచురించిన వార్త చదివాక ఈ మాటలు రాస్తున్నాను. కర్నూలు జిల్లా ఎమ్మిగనూరు సర్కిల్ ఇన్స్పెక్టర్ గా దాదాపు ఒక రెండు దశాబ్దాలు ఉజ్జోగం చేసి...అవినీతి మధ్య ఇమడలేక రిజైన్ చేసాడట జయచంద్ర రాజు అనే ఈయన. ఏ స్టేషన్ లో ఏనాడూ నాలుగు నెలలకు మించి పనిచేయనివ్వలేదట. చెడు ఉన్న చోట తాను ఉండలేనని, ఇది భరించలేక ఉద్యోగం వీడానని చెబుతున్న రాజు గారు నీతిలేని వారి మనసులు మారాలని ఎమ్మిగనూర్ నుంచి నెల్లూరు దాకా పాదయాత్ర చేస్తున్నారట. 

ఈ మాట మీ పక్కవాడికి చెప్పండి. 'భలే మంచి పని...ఇది సదాశయం,' అని వాడు అనడు..."ఆ...ముడుపుల దగ్గర తేడా వచ్చి...ఉజ్జోగం తీసేసే పరిస్థితి వస్తే వదిలేసి ఉంటాడు," అని వాడు ఒక భాష్యం ఇస్తాడు. పాపం...ఇన్ని రోజులు ఈ రాజు గారు ఎన్ని కష్టాలు పడి ఉంటాడో! పాజిటివ్ దృక్కోణం, నీతికి కనీసం బాసటగా అయినా నిలుద్దామన్న తలంపు మనకు శూన్యం. ఇది కలికాలపు మహిమా? పెద్ద జబ్బా?

చాలా మంది ఆలోచించరు గానీ...మనం అన్ని రంగాలలో బ్రష్టు పట్టిపోవడానికి కారణం ఒకే ఒక్కటి---'అబద్ధం'. దాని అన్నదమ్ములు, అక్కా చెల్లెళ్ళు, కుటుంబసభ్యులే అవినీతి, అక్రమం, దురాగతం, దోపిడీ, కపటత్వం, వంచన, దారుణం...వగైరా. నన్నడిగితే...ఈ దారుణ పరిస్థితిలో సమాజాన్ని రక్షించుకోవాలని భావించేవారు చేయాల్సింది ఒక్కటే...ధర్మ ప్రచారం. ఇకపై మేము అబద్ధం చెప్పం... అని భార్యా భర్త, కుటుంబం, స్నేహితుల సమూహం బాస చేస్తే...చాలా సమస్యలు పరిష్కారమవుతాయి.

తరచి చూస్తే...సత్యం అనే పునాదిపై మన మానవ సంబంధాలు ఏర్పడ్డాయి. భార్యాభర్తలు, స్నేహితులు పరస్పరం దొంగమాటలు మాని నిజాలనే మాట్లాడితే అక్కడ స్వచ్ఛమైన ప్రేమ వెల్లివిరుస్తుంది. ఉద్యోగులు బల్ల కింద చెయ్యి పెట్టడం ఆపినా...దొంగ టీ.ఏ.బిల్లులు పెట్టకపోయినా...వారిలో తెలియని ధైర్యం దానంతట అదే వస్తుంది. అది నిజంగా పాజిటివ్ శక్తి. నిజానికి అన్ని మతాలూ దీన్నే ఘోషిస్తున్నాయి. అబద్ధం పాతకమని మతం/ దేవుళ్ళు చెబుతారు, అబద్ధం చెప్పవద్దని ప్రతి అమ్మా చెబుతుంది. అయినా ఇక్కడ అబద్ధం వెర్రితలలు వేస్తూ కరాళ నృత్యం చేస్తున్నది విభిన్న రూపాలలో. న్యాయవాదులు, నేతలు, జర్నలిస్టులు...ఇలా అన్ని రంగాల వారు అబద్ధాలను త్యజిస్తే...మెరుగైన సమాజం దానంతట అదే ఏర్పడుతుంది. అక్కడ మనం మనస్ఫూర్తిగా, పరస్పర నమ్మకంతో హాయిగా బతకవచ్చు.

నిజాయితీగా బతకాలని భావిస్తే సుఖం ఉండదు, అన్నీ కష్టాలే. అయినా ఆ తృప్తి చాలా గొప్పది. ఈ విషయంలో నేను కొన్నేళ్లుగా ఒక ప్రయోగం చేస్తున్నాను. నేను పూర్తిగా కన్వీన్స్ అయిన విషయం ఒకటి ఉంది. ధర్మాన్ని మనం రక్షిస్తే...ధర్మం మనలను రక్షిస్తుంది. ఇది అందరికీ తెలిసిన పాత మాటే. దీని స్వగత దృష్టాంతాలను త్వరలో మీతో పంచుకుంటాను. అంతవరకూ అబద్ధాలు లేని ఒక నూతన ప్రపంచాన్ని సృష్టించడం కొనసాగిస్తూ పోదాం.