కారులో సరస సల్లాప కార్యక్రమాలు: పాపం పిల్లలు

ఒక వయసు వచ్చిన ప్రేమికులకు భంగం కలిగించడం పాపమే అయితే...నేనీ ఉదయాన్నే ఆ పాపం మూట కట్టుకున్నాను. సొంత టేబుల్ టెన్నిస్ అకాడమీ కోసం దొరికిన మూడు ప్రాంతాలలో ఒకటైన నవీన్ నగర్ కు ఆ పక్కనే ఉన్న ఆనంద్ నగర్ నుంచి రెండు నెల్ల కిందట మారిన సంగతి మీకు తెలిసిందే. ఈ ఇంటి దగ్గర ఒక చిక్కు వచ్చిపడింది. మా ఇంటికి దగ్గరలో ఆరిందం చౌదరి గారి ఐ.ఐ.పీ.ఎం. ఉంటుంది. ఇక్కడ చదువుకునేది డింగ్ డాంగ్ జీన్స్ జనరేషన్. పిల్లలు ముట్టుకుంటే మాసిపోయేట్లు  ఉంటారు. 

వారి ధైర్యంగా...ఆత్మవిశ్వాసంతో...తోటి మగ విద్యార్థులతో కలివిడిగా మాట్లాడుతూ....మా ఇంటిపక్కన వున్న బండి దగ్గర జూసు తాగుతుంటే....ముచ్చటేస్తుంది. వారి ఇంగ్లిష్ భాష అద్భుతంగా ఉంటుంది. వీరిని చూస్తే....భారత్ భవిత మీద అవిశ్వాసం చప్పున పోతుంది. మా వీధిలో జనం ఆ పిల్లల వంక...అదోలా చూస్తూ కాలక్షేపం చేస్తారని నాకు అర్థమయ్యింది.  

వారిలో చాలా మంది ఖరీదైన కార్లలో కాలేజికి వస్తారు. వాళ్ళ కాలేజ్ రోడ్డు మీద ఉంటుంది కాబట్టి...దర్జాగా వాటిని తెచ్చి మా ఇంటి ముందో...పక్కనో పెడతారు. చాలా సార్లు కార్లోనే కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటారు. వారి అద్దాలకు నల్లటి ఫిలిం అతికించి ఉంటుంది కాబట్టి...అందులో వారేమి చేస్తారో నర మానవుడికి తెలియదు. ఈ షోకుల పిల్లలు...బాయ్ ఫ్రెండ్స్ తో వారి చనువు...చూస్తుంటే....అప్పుడప్పుడు భయమేస్తుంది కూడా. వాళ్ళ బాధ వాళ్ళు పడితే నాకేమీ ప్రాబ్లం లేదు. వారు కారులో చేసుకునే ఎవ్వారాలు మొదటి అంతస్తులో ఉన్న మాకు కళ్ళకు కట్టినట్లు కలిపిస్తాయి. మనం చూస్తే...పర్వాలేదు...ఇంట్లో పిల్లలు చూడరాని ఎవ్వారాలు చూస్తే కొంప మున్గుతుందని నా భయం. 

ఏడు తరగతిలో ఒక చోట ఇలా చూడకూడని ఎవ్వారం చూసి నేను చాలా రోజులు కంపు కంపు అయిన విషయం గుర్తుకువస్తూ ఉంటుంది. అది చూశాక ఘోరాతి ఘోరంగా ఆడ పిల్లలను చూసే దృక్కోణంలో నాకే తేడా కనిపించి చాలా ఇబ్బంది పడ్డాను. దుర్భావాలు కలగకుండా ఉండేలా ఉండడానికి చాలా కసరత్తు చేయాల్సి వచ్చింది. ఈ కార్లలో సరస సల్లాప కార్యక్రమాలు పిల్లల కంట పడకుండా ఉండడానికి ఏమి చేయాలో నాకు బోధపడడం లేదు.
సరే....ఈ రోజు ఏదో బాంకు పని మీద వెళ్లి వచ్చాను. ఆ కార్లో వాళ్ళు కిస్సులు ఇచ్చుకుంటున్నారు...అని ఇంట్లో నుంచి ఫిర్యాదు వచ్చింది. నేను...కాస్త కళ్ళు చిట్లించి చూద్దును కదా...కొంపలారి పోతున్నాయి. 

ఒక చూడచక్కని టీనేజ్ అమ్మాయి...డ్రైవర్ సీట్లో ఉన్న ఒక అబ్బాయి యమ తమకంతో చుబనాది కార్యక్రమాలు సాగిస్తున్నారు. ఆ కారు అద్దాల ఫిలిం ట్రాన్స్పరెంట్ గా ఉండడంతో అందులో లీలా విలాసాలు చక్కగా కనిపిస్తున్నాయి. ఇలాంటి విషయాలు ఎలా డీల్ చేయడం చెప్మా? అన్న సందేహం కలిగింది. 

పిల్లలను బైటికి రావద్దని చెప్పి....మనసు చెప్పిన ప్రకారం...వడివడిగా మెట్లు దిగి...కారు దగ్గరకు వెళ్లాను. దగ్గరకి వెళ్ళిన విషయం కాస్త ఆలస్యంగా గమనించిన మగ ధీరుడు....'ఏంటి...బే' అన్నట్లు తల ఊపాడు. డోర్ తియ్యమన్నట్లు నేను సైగ చేశాను. వాడు...సరే అంటూ....కారు రివర్స్ చేసుకుని....యమ స్పీడుగా అక్కడి నుంచి వెళ్లి పోయాడు. నాకు బాధేసింది.

'బాబూ...ఇలా చేయకు....' అని చెప్పడం నా ఉద్దేశ్యం కాదు. 'బాబూ...ఇక్కడ ఇలా చేయకు...' అని మాత్రమే చెబుదామని అనుకున్నాను. 

లేకపోతే....నాయనా....కాస్త...మందపాటి ఫిలిం పెట్టించుకోవచ్చు కదా...అని సలహా ఇద్దామనుకున్నాను. పాపం..వాళ్ళిద్దరూ నన్ను దుర్మార్గుడిగా అనుకుని....తిట్టుకుని ఉంటారన్న అపరాధభావం తో దీని గురించే ఆలోచిస్తూ యూనివెర్సిటీకి వచ్చాను. నేను పాఠం చెబుతుంటే...చెప్పా పెట్టకుండా బైటికి వెళ్లి ఇకిలిస్తూ వచ్చిన ఒక  అమ్మాయి....కేరళ అబ్బాయిని చూసి...ఈ మన్మధుడ్ని మనమేమి కంట్రోల్ చేస్తాం అనిపించింది.