అవినీతిపై జనాలు చేస్తున్నది....పెద్ద బూటకపు డ్రామా

ప్రత్యక్షంగా, పరోక్షంగా సమాజాన్ని పీల్చిపిప్పిచేస్తున్న అవినీతిపై యోగా గురు రామ్ దేవ్ బాబా తలపెట్టిన సత్యాగ్రహాన్ని ప్రభుత్వం బలప్రయోగంతో అణచివేయడం దారుణం. అర్ధరాత్రి వందల మంది పోలీసులు రామ్ లీలా మైదానంలో భయోత్పాతం సృష్టించి బాబాను హరిద్వార్ తరలించడాన్ని సంఘ్ పరివార్ మాత్రమే కాకుండా అంతా ముక్తకంఠంతో ఖండించి తీరాలి. ఇది ప్రజాస్వామ్యమా? లేక...నియంతృత్వమా?

నిజానికి అవినీతిపై ఎంత ఎక్కువ ప్రజా చైతన్యం వస్తే ఈ దేశానికి అంత మంచిది. అది ఎంత తొందరగా వస్తే అంత మంచిది. లేకపోతే...మన భావి తరాలు అవినీతి బారిన పడి కుక్కచావు చావబోతున్నాయి. భారత్ కూడా కుక్కలు చింపిన విస్తరిలా ఏదో ఒక ఆఫ్రికా దేశంలా కాబోతున్నది. ఇప్పటికే అవినీతిపరులు జనం నుంచి మంగళహారతులు అందుకుంటూ...తరాలకు సరిపడా సంపాయిస్తున్నారు. కాసుల కోసం కక్కుర్తిపడి దేశాన్ని కుదవపెట్టడానికైనా వెనుకాడని దేశద్రోహుల గురించి చర్చ జరగడానికి, బాధ్యతారహితమైన జనం ఎన్నటికైనా వారి భరతం పట్టడానికి ఇలాంటి నిరశనలు ఎంతో ఉపకరిస్తాయి. 

అయితే...మొన్నామధ్యన అన్నా హజారే అవినీతిపై సమరంపై చేసిన శంఖారావం తాలూకు ప్రకంపనలు సద్దుమణగకముందే...విశేష జనాదరణ ఉన్న యోగా గురు నిరశనకు కూర్చోవడంతో చవట ప్రధానమంత్రి మన్మోహన్ సింగ్ నేతృత్వంలోని ప్రభుత్వానికి చమటలు పట్టాయి. బాగా చదువుకున్నాడు...కదాని అనుకుంటుంటే...ఈ దద్దమ్మ ప్రధానికి అవినీతి ఒక సమస్యగా కనిపించకపోవడం, దానిపై పోరాడే వారు విలన్లుగా అనిపించడం మన దురదృష్టం. Mr.Prime Minister, its shame on you. కుంభకోణాల మీద కుంభకోణాలు బద్దలవుతున్నా సిగ్గూ ఎగ్గూ లేకుండా పదవిని అంటిపెట్టుకుని దేశాన్ని నగుబాటు చేస్తున్న మన్మోహన్...ఆయన్ను సన్నాసిని చేసి ఆడిస్తున్న సోనియాగాంధీలను క్షమించకూడదు. 

 అప్పుడు హజారే దీక్ష అపుడుగానీ, ఇప్పుడు రామ్ దేవ్ నిరశన అప్పడుగానీ జనసామాన్యం స్పందన చూస్తే నవ్వాలో ఏడ్వాలో అర్ధంకావడంలేదు. దేశంలో అవినీతి, అరాచకం పెరగడానికి తెలివితక్కువగా కారణమైన వారే ఇలాంటి ధర్నాలకు ఇమోషనల్ గా తెగ స్పందిస్తారు. ఎన్నికలను ఒక పనికిరాని కసరత్తుగా భావిస్తున్న విద్యావంతులు, మన బొజ్జనిండితే చాలు...కూచొని దొరికిన ప్రతి చెత్త పుస్తకమూ చదువుకుంటూ అదను దొరికినప్పుడల్లా లెక్చర్లు దంచుదామని అనుకునే సో కాల్డ్ మేధావులు, తమ జీతాలు బత్తేలు పెరిగితే చాలు...బల్లకింద దొరికే బోనసు నోట్లతో బతుకీడ్చవచ్చని తీర్మానించుకున్న ప్రభుత్వ ఉద్యోగులు, యజమానికి లాభాలు తేవడానికి...తద్వారా ప్రమోషన్లు కొట్టడానికి మాత్రమే పుట్టినట్లు ప్రవర్తిస్తున్న ప్రైవేటు ఎంప్లాయీస్--వీరు కాదా ప్రస్తుత దుస్థికి ప్రధాన కారణం? దేశభక్తిలేని ఈ తుక్కుబ్యాచు...ఎవడైనా అవినీతిపై గళమెత్తితే చాలు...మనస్ఫూర్తిగా స్పందిస్తారు, నానా హడావుడి చేస్తారు.అయ్యో...అయ్యో..కొంపలారుతున్నాయని మొత్తుకుంటారు. కులం, ప్రాంతం వంటి తీటలను వీరు వదిలి నీతిగా బతికితే, దేశం కోసం ఆలోచిస్తే సమస్య ఇంతదాకా ఎందుకు వస్తుంది?

సారా పాకెట్టుకు, బిర్యానీకి అమ్ముడుపోతున్న జనం మన దేశాన్ని శాసిస్తున్నారు. మురికి కాల్వల వెంట ఓటు బ్యాంకును పంటలా వేసి కాపాడుకుంటూ....కులమనే యూరియాతో కలుపుమొక్కలను పెంచుతూ...ఒకపక్క రాజకీయ నేత ఎదుగుతున్నాడు. వాడు విశ్వరూపం చూపిస్తూ...మనలను అపహాస్యం చేస్తుంటే....ఈ పైన పేర్కొన్న నాలుగు రకాల జనం ఇళ్లలో సుఖంగా తినితొంగుంటున్నారు. మనదాకా వస్తే దాకా స్పందించబోమన్న తిక్క లెక్క వల్ల సమస్య వస్తున్నది. ఈ జనం తమ పనుల కోసం డబ్బు పెట్టడానికి వెనకాడరు, వీలున్నప్పుడు డబ్బునొక్కడానికి సిద్ధంగానే ఉంటారు. ఎన్నికలప్పుడు స్పందించకుండా, మంచి అభ్యర్థులకు మద్దతివ్వకుండా రోజూ అవినీతి గురించి మాట్లాడుతుంటారు. లంచం బాధితులను ఆదుకోవడానికి, వారికి అండగా నిలవడానికి ఈ జనాలకు తీరిక, ఓపిక లేవు. నాలుగు డబ్బులతో వీళ్ల నోళ్లు మూయించడం చాలా సులభం.  ప్రస్తుతం దేశానికి పట్టిన దౌర్భాగ్యానికి నకలు, నమూనా, ప్రత్యక్ష సాక్ష్యం...మన్మోహన్ సింగ్. ఇదే conspiracy of silence అంటే. ఇదే నయవంచకత్వం అంటే.

సదాలోచనపరులు స్పందించకుండా...చోద్యం చూస్తూ ఉన్నంతకాలం...తమాషాను ఆస్వాదిస్తున్నంత కాలం...హజార్ మంది హజారేలు వచ్చినా...రామ్ దేవ్ లు వచ్చినా అవినీతి రక్కసిని ఏమీ పీకలేరు. జనం నిజానిజాలను, పొంచివున్న ప్రమాదాలను గుర్తెరిగి బూటకపు డ్రామాను ఆపనంతకాలం...దేశభక్తితో మెలగనంతకాలం ఆ రాక్షసి కరాళనృత్యం కొనసాగుతూనే ఉంటుంది.