మంచి మాటల-చేతల సాయికి దీర్ఘాయుష్మాన్భవ

ఏ ప్రముఖుడైనా...వీ.వీ.ఐ.పీ అయినా ఎప్పుడు ఏమి చేస్తాడా...ఎవరిని ప్రేమిస్తాడా...ఎవరితో లేచిపోతాడా...ఏ తగాదాలో లేదా స్కాంలో ఇరుక్కుంటాడా  అని తెలుగు మీడియా వేయికళ్ళతో ఎదురుచూస్తూ వుంటుంది. ఇది అందరికీ తెలిసిన విషయమే. సత్య సాయిబాబా అనారోగ్యం విషయంలో తెలుగు పత్రికలూ, ఛానళ్ళు చూపిస్తున్న అత్యుత్సాహం చూస్తుంటే...ఆయన ఎప్పుడు పోతాడా....అని ఎదురుచూస్తున్నట్లు అనిపిస్తున్నది. భక్తులలో అంత గందరగోళం, వేదన కలిగించడం అవసరమా...అనిపిస్తున్నది. ఏ విషయంలో ఎలా ఏడ్చినా....మనిషి తుది ఘడియల విషయంలో అయినా మీడియా కాస్త సంయమనం పాటిస్తే మంచిది. మీడియాను డీల్ చేయడంలో ఆ ట్రస్టు వాళ్ళు కూడా సరిగా వ్యవహరించడంలేదని అనిపిస్తున్నది.

ఇదిలావుండగా....సాయి ఉండరన్న భావన ఎందుకోగానీ చివుక్కుమనిపిస్తున్నది. ఇంట్లో పెళ్ళాం బిడ్డలు, చుట్టూ వుండే స్నేహితులు, సహోద్యోగులు, చుట్టాలు పక్కాలలో కనీసం పదిమంది మనసులైనా గెలుచుకోలేక సగటు మనిషి స్వార్థంతో కొట్టుకు చస్తుంటే...బాబా శాంతిని బోధించడం, ప్రేమను పంచడం, సేవ చేసి చూపడం నాకు ఆనందం కలిగిస్తుంది. కోట్ల మందిని ఆయన ఆకర్షించడం నాకు ఒక అద్భుతమని అనిపిస్తుంది. దొంగ మాటలు చెప్పి ఇంత మందిని ప్రభావితం చేయడం, ఇంత సేవా సామ్రాజ్యాన్ని నిర్మించడం ముమ్మాటికీ కష్టం.

నేను సాయి భక్తురాలితో బతుకుతున్నాను. చిన్నప్పటి నుంచి ఆయనను గురువుగా, దైవంగా భావిస్తూ వస్తున్నది. ఆయన బోధనల వల్ల...పుట్టుకతో వచ్చిన విశ్వమానవ భావన వల్ల ఆమె నాకు ఒక గొప్ప మనిషిగా అనిపిస్తూ ఉంటుంది. ఆమె నాకు ఎంతో స్ఫూర్తిని ఇచ్చింది. మానవత్వం అంటే...ఏమిటో చేతల ద్వారా నిరూపించింది. ఇది ప్రత్యక్షంగానో, పరోక్షంగానో సాయి బోధనల వల్ల జరిగిన పని.

సహజంగా పూజలకు, విగ్రహారాధనకు వ్యతిరేకంగా బతికిన నన్ను సాయి విషయంలో కన్వీన్స్ చేయాలని తానూ ఎప్పుడూ ప్రయత్నించలేదు. నేను ఇంటర్ చదువుతున్నపుడు వాళ్ళ ఇంట్లో భజన చేస్తుంటే...నేను వెర్రితనంతో విపరీతంగా నవ్వుకున్నాను. వీళ్ళేమి పిచ్చిజనం...ఒక బతికి ఉన్న వ్యక్తిని పూజిస్తున్నారని ఎగతాళి చేసాను. కానీ...హేమ నమ్ముతున్న విషయం అంటే...దాన్ని తేలిగ్గా తీసివేయలేమని అనుకున్నాను. ఒకటి రెండు సార్లు పుట్టపర్తి వెళ్లి వచ్చాక....సాయి తత్త్వం అర్థమయ్యింది. పదవీ విరమణ తర్వాత హేమ నాన్న గారు సూపర్ స్పెషాలిటీ ఆసుపత్రిలో లైబ్రేరియన్ గా జాయిన్ అయ్యారు...ఒక పదిహేను పదహారేళ్ళ కిందట. నేను భజనకు వెళ్లి కూర్చున్నాను చాలా సార్లు. అక్కడ ఏదో ప్రశాంతత వుంది. ఎప్పుడు బాబా ప్రసంగం విన్నా...సర్వమత సారం వున్నట్లు అనిపించేది. కులం, గోత్రం, రంగు, ప్రాంతం వంటివి పక్కన పెట్టి తోటి మానవుడిని ప్రేమించమని సాయి చెబుతుంటే....అంతకన్నా ఏమి కావాలి? ఆయన మీద వస్తున్న ఆరోపణలు ఒకొక్కసారి కుంగతీసినా...అవి నిజమేమో...మనం గుడ్డిగా నమ్ముతున్నామేమో అని అనిపించినా...పుట్టపర్తి ప్రశాంతత, సేవా తత్పరత నాకు బాగా నచ్చాయి. డబ్బు వచ్చిపడే చోట, పలుకుబడి ప్రతిష్ఠ లతో ముడిపడివున్న విషయాల చుట్టూ వివాదాలు ఉంటాయి, ఆరోపణలు ఉంటాయి. ఇలా ఆరోపణలు వచ్చిన వారిని తొలగించుకుంటూపోతే మనమేమీ చేయలేము, పైగా మనసులో అశాంతి. అందుకే స్వామి చేసిన మంచి పనుల ఆధారంగా, ఆచరించి చూపినవి చూసి ఆయనకు ఒక దండం పెట్టి వదిలేసాను. 

ఆయన దేముడో కాదో కానీ...ఒక అద్భుతమైన మహా మనీషి, దివ్య పురుషుడు. ఆయన బోధించిన ప్రేమ, సేవ, త్యాగం ప్రతి మనిషికి, ప్రతి తరానికి ఆచరణీయం. స్వార్ధం, ఈర్ష్య, కుళ్ళు, కుట్రలతో తంటాలు పడుతున్న సర్వ మత మానవాళికి ఆయన జీవితం ఒక గొప్ప పాఠం. ఆయన భౌతిక కాయంతో సంబంధం లేకుండా...ఆయన బోధనలను అమలు చేయడం...ఆయన భక్తులే కాకుండా మనిషన్న వాడు ప్రతి ఒక్కడు చేయాల్సిన పని.      

నా అబ్బాయి పదేళ్ళ కిందట అక్కడి ఆసుపత్రిలో పుట్టాడు. ఆ సందర్భంగా నేను చవి చూసిన ఒక అనుభవాన్ని త్వరలో నేను మీతో పంచుకుంటాను. 

అంతవరకూ....పేద ప్రజలకు సేవ చేస్తూ...మానవాళికి ప్రేమ పంచుతున్న మనీషి స్వామి కోలుకుని మరి కొన్ని ఏళ్ళు సేవను కొనసాగించాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాను.