'జీ-24 గంటలు' లో మానవాసక్తికర కథనం: 'అమ్మ కోసం...'

జర్నలిస్టుకు వార్తపసిగట్టే సామర్ధ్యం (News nose) ఉండాలేగానీ...సామాన్య వ్యక్తులు సాధించే విజయం, వారి జీవితంలో విషాదం, వారి ఆవేదన...అంశంగా చక్కని మానవాసక్తికర కథనం (human interest story) రూపొందించవచ్చు. ఇలాంటి కథనాలు మనసుకు హత్తుకునేలా ఉండడమేకాకుండా...ప్రజలు పూనుకుని ఒక వ్యక్తికో, సమూహానికో మీలు చేసేలా చేస్తాయి. 'జీ-24 గంటలు' ఛానల్ అలాంటి వార్తలు అందించడంలో ఎప్పుడూ ముందు ఉంటుంది. అందుకే కాబోలు....అలాంటి కథనాలను 'జీ-24 గంటలు' ప్రసారం చేసాక కూడా నిర్మొహమాటంగా TV-9 కూడా కాపీ కొట్టి ఫాలోఅప్ చేస్తుంది. 


నిన్న...'అమ్మ కోసం..' శీర్షికన...'జీ-24 గంటలు' ఛానల్ ప్రసారం చేసిన ఒక ప్రత్యేక కార్యక్రమం ఆ కోవలోనిదే. ఎనిమిదేళ్ళ కిందట అమ్మ మీద అలిగి కేరళ రైలెక్కి అక్కడ డాన్ బాస్కో వారి సంరక్షణలో పెరిగి...ఇప్పుడు మళ్ళీ తన కుటుంబాన్ని వెతుక్కుంటూ వచ్చిన ఒక పద్నాలుగు ఏళ్ళ అమ్మాయి స్వప్నపై స్టోరీ అది. జీ-ఛానల్ విలేకరులు, డెస్క్ సోదరులు చాలా మనసుపెట్టి మంచి విజువల్ అఫెక్ట్ తో కథనాన్ని అందించారు. ఒక సమస్యకు పరిష్కారం కోసం టీం అంతా కష్టపడడం కనిపించింది. ఇదీ పాజిటివ్ జర్నలిజం.

ఆ అమ్మాయిని వెంట పెట్టుకుని....ఆమె కుటుంబ సభ్యులను విలేకరులు వెతకడం, ఆ అమ్మాయి ఇచ్చిన ఆనవాళ్ల ఆధారంగా....ఆమె చిన్ననాటి ఫోటోను చూపి...ఆమె తల్లిదండ్రుల ఆచూకీ తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేయడం...మనసుకు హత్తుకునేలా ఉన్నాయి. తెలుగు మరిచిపోయి మలయాళం, ఇంగ్లిషు మాత్రమే వచ్చిన ఆ అమ్మాయి కోసం ఛానల్ పడిన తపన అభినందనీయం. యాంకర్ ఈశ్వర్ కూడా హృద్యంగా మాట్లాడారు.

ఇలాంటి మానవాసక్తికర  కథనాలు చేతికి వస్తే...అక్కడి అవుట్ పుట్ డెస్క్ చూస్తున్న గోపాల రమేష్, మిగిలిన బృందం పడే తపన, హంగామా నేను ఒకప్పుడు స్వయంగా చూశాను.  ఆ ఆమ్మాయి పేరెంట్స్ దొరికే వరకూ వాళ్ళు నిద్రపోరు. Missionary zeal తో వాళ్ళు పనిచేస్తారు. 

నల్గొండ లో ఇదే ఛానల్ కు రిపోర్టర్ గా ఉన్నప్పుడు హేమ ఇలాంటి ఒక స్టోరీ చేసింది.  ఒకామె తన కూతురుగా చెప్పుకుంటున్న బాలికను నానా హింసలు పెడుతున్నదని, బ్లేడుతో కోస్తున్నదని, రోజూ చిత్రహింసలు పెడుతున్నదని  ఒక టీచర్ హేమకు సమాచారం ఇచ్చారు. దీనిపై స్పందించి...హేమ ఆ అమ్మాయి దురవస్థ చూసి తల్లిపై అనుమానం వచ్చి కలెక్టర్ విజయానంద్ సహాయంతో 'బాల భవన్' కు తరలించింది. 'నిజంగా ఆమె తల్లి కాదేమో? యేమో ఆమె తల్లేమో? కొద్దిగా కోపం తో పిల్లను కొడుతున్నదని తల్లి నుంచి పిల్లను వేరు చేసానేమో!," అని హేమ ఆ రాత్రంతా నిద్రపోలేదు. కానీ మా అందరి గట్ ఫీలింగ్....ఈ తల్లీ బిడ్డలా మధ్య ఏదో కథ దాగివున్నదని.  
 
ఈ స్టోరీని డెస్క్ లో రమేష్ వాళ్ళు అద్భుతంగా మలిచి...ఎంతో అద్భుతమైన స్టోరీగా చేశారు. అది చూసి...హేమ కెమెరా మెన్ సైదులు ఏడ్చాడు కూడా. పదేపదే ప్రసారమైన ఆ స్టోరీ ని టీ.వీ.లో చూసి ఆమె నిజమైన తల్లి విజయవాడ నుంచి నల్గొండ వచ్చి పాపను తీసుకు పోయింది. కొట్టి, బ్లేడుతో కోసిన ఆమె నిజమైన తల్లి కాదని, చిన్నారిని విజయవాడ నుంచి అపహరించి తెచ్చి ఇంట్లో పనికోసం పెట్టుకున్నారని పోలీసు విచారణలో తేలింది. 


రిపోర్టర్ చొరవతో ఆ తల్లీకూతుళ్ళ కలయిక ...ఒక అపూర్వ ఘట్టం, మనసును చలింపజేసే సన్నివేశం. నిజమైన తల్లి హేమను పట్టుకుని విలపించింది.
ఇలాంటి నాటకీయ సంఘటనలు ఆ కుటుంబానికే కాకుండా...రిపోర్టర్ కు, డెస్క్ లో పనిచేసే వారికి చాలా తృప్తిని ఇస్తాయి. కేవలం ఛానల్ చొరవతో కథ సుఖాంతమైన కేసులు ఎన్నో  ఉన్నాయి. స్వప్న విషయంలో కూడా...జీ-24 gantalu శ్రమ ఫలించి, స్వప్న తన కుటుంబాన్ని కలుసుకోవాలని కోరుకుందాం.
తమ్మీ....గోపాల రమేష్! మీ కృషి ఫలించి....స్వప్న స్వప్నం నెరవేరి...కథ సుఖాంతం అయితే...మీ అందరి ఇంటర్వ్యూ కోసం నేను వస్తాను. ఆల్ ది బెస్ట్.