హైదరాబాదీ 'ఇరానీ చాయ్': నో లింగవివక్ష భాయ్

హైదరాబాద్ అనగానే మొఘలాయీ బిర్యాని, ఇరానీ చాయ్ స్ఫురణకు వస్తాయని అంతా చెబుతారు. భీకరంగా ఆకలి వేస్తున్నప్పుడు నిమ్మరసం పిండిన ఉల్లిగడ్డ, పచ్చి మిర్చి నంజుకుంటూ బిర్యాని లాగిస్తే నా సామిరంగా స్వర్గం కనిపించాల. హైదరాబాద్ హౌజ్ లో ఆలస్యంగా సర్వ్ చేస్తారు గానీ... అక్కడ చికెన్ బిర్యాని చాలా రుచికరంగా ఉంటుంది. ఆడా మగా వెళ్లి హోటళ్ళలో ఈ బిర్యాని ఆస్వాదిస్తూ హైదరాబాద్ పేరును దేశ విదేశాలలో మార్మోగేలా చేస్తారు.

ఇక రోడ్లపక్క ఉండే ఇరానీ చాయ్ కూడా భలే కమ్మగా ఉంటుంది. అక్కడ దొరికే ఉస్మానియా బిస్కట్లు నంజుకుంటూ చాయ్ తాగితే...మజా వస్తుంది. (అక్కడ ప్లేటులో పెట్టిన బిస్కట్లు అన్నీ పూర్తిగా తినాలి కాబోలు అని పొరపడి ఆకలి లేకపోయినా...తిన్న సోదరులున్నారు. అలాగే...'ఉస్మానియా లావ్ భాయ్' అని ఆర్డర్ ఇస్తే...ఇదేంట్రా...అని వెర్రి చూపులు చూసిన వాళ్ళు కూడా ఉన్నారు.)   
సరే...తిండి బాగున్నప్పుడు భార్యా, బిడ్డలు పక్కన వుండాలని, వారితో కలిసి తినడం, తాగడం చేయాలని ఎవ్వరికైనా అనిపిస్తుంది.
రోడ్డు పక్క హోటల్ లో దొరికే ఇరాని చాయ్ లాగించడానికి వెళ్ళినప్పుడల్లా...నాకు లింగ వివక్ష స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. దానికి ఆ పదం అటుకుతుందో అతకదో కానీ...అక్కడైతే..అంతా మగ వాళ్ళే. ఒక ఆడ పురుగూ కనిపించదు. ఇది నాకు నచ్చలేదు. సంధ్యక్క లాంటి ఫెమినిస్టులు ఉన్న నేలపై ఇదేమి దారుణం?
ఈ హోటల్ వాళ్ళు లేడీస్ రావద్దు....అని చెప్తారంటే నేను నమ్మను. మరి ఎందుకో...ఐ.టీ.లో పనిచేస్తూ బాగా సంపాదిస్తున్న ఆడపిల్లలు సైతం నాకు అక్కడ కనిపించలేదు. ఇరాని చాయ్ నచ్చకనే వారు రావడంలేదేమో నాకు తెలియదు.
ఈ ఆదివారం బాపట్ల నుంచి విష్ణు ఫాదర్ షణ్ముఖ రావు గారు తెప్పించి ఇచ్చిన గుత్తి వంకాయతో హేమ చేసిన కూర తిని....ఒక కునుకు తీసి నేను ఆమె సాయంత్రం వాకింగ్ కు బయలుదేరాము. ఆ కూడా ఫెయిల్ అయ్యింది...'తిండి విషయాలు బ్లాగ్లో రాయడం ఏమిటి?' అని కుటుంబ  సభ్యులు మూకుమ్మడిగా నిరసన తెలపడం వల్ల దాని గురించి రాయడం లేదు.   
ఇంట్లో పాలు ఎందుకో మాడు వాసన వస్తున్నాయని హేమ  అనగానే...ఎలాగైనా...ఇరాని చాయ్ తాగించాలని అనుకున్నాను. ఇంతలో నాకు అత్యంత సన్నిహితుడైన జర్నలిస్టు పంతంగి శంకర్ ఆదివారం ఒకసారి పలకరించి పోదామని వచ్చారు. ముగ్గురం కలిసి ఖైరతాబాద్ చౌరస్తా పక్కన ఉన్న "సర్వి" హోటల్ లో ఇరాని చాయ్ కోసం వెళ్ళాం. అక్కడ ఒక్క ఆడ మనిషీ లేరు. హేమ దర్జాగా వచ్చి టీ తాగుతుంటే...జనం గుడ్లుఅప్పగించి చూడడం ఆరంభించారు. అది నాకే కొంచం ఇబ్బంది అనిపించింది.
మనం ఇవేవీ పట్టించుకునే రకం కాదు కాబట్టి...కాసేపు అక్కడ ఉండి  ఇంటికి వెళ్ళాం. తీరా...చూస్తే...ఆ చాయ్ చల్లగా...తియ్యగా...ఘోరంగా ఏడ్చింది. ఇలా మంచి ఇరాని చాయ్ హేమకు తాగించాలన్న నా కోరిక తీరలేదు. ఈ సారి సికింద్రాబాద్ లో ఉన్న ఒక  ప్రసిద్ధ హోటల్ లో ఆమెకు ఈ చాయ్ తాగించాలని నిర్ణయించుకున్నా.
ఇరాని చాయ్ హోటళ్లు...అందులో కనిపించని  స్త్రీలు...గురించి మా మహాలక్ష్మి మేడం తో కొద్ది సేపు కిందట చెప్పాను. నాకు ఏషియన్ కాలేజ్ అఫ్ జర్నలిజం (చెన్నై) లో చదువు చెప్పిన ఆమె...సెంట్రల్ యూనివెర్సిటీ లో కొన్ని క్లాసులు తీసుకోవడానికి చెన్నై నుంచి వచ్చారు. ఆదివారం ఆమె చార్మినార్ ఏరియాకు వెళ్లారట. 
"నువన్నది నిజమే...మీ హైదరాబాద్లో నేను కూడా గమనించాను. కొన్ని బేకరీ షాప్స్ లో మహిళలు కనిపించలేదు. ఇదే విషయం నాకు ఆశ్చర్యం కలిగించింది," అని మహాలక్ష్మి మేడం చెప్పారు.  మనం ఇంకా చేయాల్సింది ఎంతో ఉంది.