ఏపీ కొత్త చీఫ్ సెక్రటరీ విజయానంద్ గారితో మంచి అనుభవాలు...

నేను 'ది హిందూ' పత్రికకు నల్గొండ జిల్లా విలేకరిగా ఉన్నప్పుడు నా శ్రీమతి Hema Suravajjula ముందుగా జీ -టీవీ, తర్వాత ఎన్- టీవీ లలో పనిచేశారు. రూరల్ రిపోర్టింగ్ అద్భుతంగా చేశాం మేము. అది ఎంతో తృప్తి ఇచ్చిన జర్నలిస్టిక్ జీవితం. 

నిన్న ఆంధ్రప్రదేశ్ చీఫ్ సెక్రటరీ గా నియుక్తులైన 1992 బ్యాచ్ ఐఎఎస్ అధికారి Kaveti Vijayanand గారితో మా ఇద్దరికీ వృత్తిపరంగా మంచి అనుభవాలు ఉన్నాయి. ఆయన అప్పట్లో నల్గొండ జిల్లా కలెక్టర్. 

ఒక గ్రామానికి సర్పంచ్ గా నిజాయితీతో పనిచేసి... పదవీకాలం ముగియగానే నల్గొండ ఎన్ జీ కాలేజ్ బైట ఫుట్ పాత్ మీద చెప్పులు కుట్టుకుంటూ బతుకుతున్న ఒక మంచి మనిషి మీద పెద్ద వార్త రాశాను. ఆ వార్త చదివి కొందరు ఆయనకు ఆర్థిక సాయం చేశారు. మర్నాడు విజయానంద్ గారిని కలిసినప్పుడు ఈ honest sarpanch ప్రస్తావన వచ్చింది. "ఆయన ఒక డబ్బా పెట్టుకోవాలని అనుకుంటున్నాడు. ఎస్సీ కార్పొరేషన్ కు దరఖాస్తు ఇచ్చినా పట్టించుకోవడం లేదని నా ఇంటర్వ్యూ లో చెప్పాడు..," అని సార్ కు చెప్పాను. ఆయన వెంటనే రియాక్ట్ అయి ఆ కార్పొరేషన్ ఉన్నతాధికారితో మాట్లాడారు. ఆయన్ను కలవాలని ఉందని, మాట్లాడతానని కలెక్టర్ గారు చెప్పారు. నేను మర్నాడు ఆ మాజీ సర్పంచ్ గారిని నా కారులో తీసుకెళ్ళి ఆయనతో సమావేశపరిచాను. 

రామూ గారితో సమన్వయం చేసుకుని 24 గంటల్లో ఆ మాజీ సర్పంచ్ కు డబ్బా అరెంజ్ చేయాలని విజయానంద్ గారు అక్కడికక్కడ అధికారులని ఆదేశించారు. వెంటనే డబ్బా శాంక్షన్ అయ్యింది...రెండు రోజుల తర్వాత ఇనాగరేషన్. నేను కవరేజ్ కి వెళ్ళాను. తీరా రిబ్బన్ కట్ చేసే సమయంలో విజయానంద్ గారు నన్ను పిలిచి ఇనాగరెట్ చేయమన్నారు. "మీ చొరవతోనే ఈ ముఖ్యమైన పని జరిగింది...మీరే చేయాలి..." అని సార్ గట్టిగా నాతో అన్నారు. నా డ్యూటీ నేను చేసాననీ, ఇనాగరేట్ నేను చేస్తే బాగుండదని చెప్పి తప్పించుకున్నాను. కడవరకూ ఆ మాజీ సర్పంచ్ నేను కలిసినప్పుడల్లా ఎంతో పొంగిపోయేవాడు.

 

అట్లానే, రైల్వే స్టేషన్ లో ఎత్తుకొచ్చిన ఒక చిన్నారిని ఒక మహిళ కూతురిగా చెప్పుకుంటూ తీవ్రంగా రోజూ హింసిస్తోందని హేమ కి సమాచారం వచ్చింది. దాని మీద జీ టీవీ కి మంచి స్టోరీ చేస్తే విజయానంద్ సార్ స్పందించి ఒక రెవెన్యూ టీమ్ ను మా ఇంటికి పంపారు. హేమ, అధికారులు కలిసి ఆ పాపను రెస్క్యూ చేశారు. తన బిడ్డే అని ఆమె వాదించినా...ఒంటి మీద బ్లేడ్ గాట్లు చూసి చిల్డ్రన్ హోమ్ కు తరలించారు. నిజంగా బిడ్డేనేమోనని, మనం ఓవర్ గా రియాక్టు అయి తల్లిని, బిడ్డను వేరు చేశామేమోనని నా సతీమణి రెండు రోజులు ఇబ్బంది పడింది. ఈ లోపు ఆ స్టోరీ టీవీ లో చూసి అసలైన తల్లిదండ్రులు హేమ ను కాంటాక్ట్ అయి కలెక్టర్ గారి సహకారంతో తీసుకుపోయారు. కథ సుఖాంతం అయ్యింది.

ఇంకో సంఘటన.

కొందరు గిరిజనులు మగ పిల్లల కోసం ఎదురుచూస్తూ ఆడ పిల్లలు పుడితే అమ్మేసేవారు. ఒక తండాలో ఒక ఆడపిల్లలను ఒక కుటుంబం అమ్మేసిందని మాకు సమాచారం వచ్చింది. 

హేమ, నేను ఆ పాప కోసం ట్రాక్ చేసి రామోజీ ఫిలిం సిటీ బైట హోటల్లో కనిపెట్టాం. ఆ పాప రెస్క్యూ కోసం అప్పటి కలెక్టర్ విజయానంద్ సార్ ఒక్క ఫోన్ కాల్ తో సహకరించారు. ఆ పాప పెరుగుతున్న హాస్టల్ కు వేరే కవరేజ్ కోసం కొన్నాళ్ళ తర్వాత వెళ్ళినప్పుడు...సార్ ఆమెను మాకు చూపి...మీరు పంపిన పాప ఈమె...అని దూరం నుంచి చూపిస్తే...మేము తెలియని ఉద్వేగానికి లోనయ్యాము. 

మేము ఇవన్నీ ఎవరికీ చెప్పుకోలేదు. అవార్డులకు అప్లై చేయలేదు. చేసినా ఇచ్చేవాడు లేడు. 

జర్నలిజం ఇచ్చిన ఒక గొప్ప అవకాశాన్ని వాడుకుని పక్కకు వైదొలిగాం. మంచి రిపోర్టింగ్ చేయాలంటే మనం నీతి నిజాయితీ ఉన్న మంచి ప్రొఫెషనల్స్ అయి, మనకు మంచి మనసు ఉంటే మాత్రమే సరిపోదు. మంచి అధికారులు కూడా ఉంటే చాలా మంచి పనులు చేయవచ్చు. 

ఆంధ్రప్రదేశ్ కొత్త చీఫ్ సెక్రటరీ గా నియమితులైన కావేటి విజయానంద్ గారు మనసున్న మనిషి అని చెప్పడానికి ఇంకా కొన్ని ఉదాహరణలున్నాయి. వారికి అంతా మేలు జరగాలని, ఆయన స్ఫూర్తితో సివిల్ సర్వెంట్స్ మంచి పనులు చేయాలని మేము మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటున్నాం. 

నోటికొచ్చింది మాట్లాడి/రాసి ఇరుక్కోకండి....

 వాక్ స్వాత్రంత్య్రం. సోషల్ మీడియా. 

ఈ రెండూ ఫ్రీగా దొరికాయ్ కదా...అని మనకు నచ్చని వారిమీద రెచ్చిపోతే గట్టిగా ఇరుక్కుంటాం. తిట్లు తినే వాళ్లు పట్టించుకోకపోబట్టి, కోర్టుకు ఈడ్చే తీరికా, ఓపికా లేకపోబట్టి నోటి తీట/ చేతి గుల మహనీయులు బతికిపోతున్నారు కానీ లేకపోతే తలనొప్పి, తలబొప్పి ఖాయమయ్యేవి. ఇందుకు ఒక క్లాసిక్ కేసు ఇది. ఈ రోజు ది హిందూ మొదటి పేజీల్లో 'Unconditional Public Apology' అన్న శీర్షిక కింద వచ్చిన ఒక ప్రకటన చూడండి. దాని కథాకమామీషు ఇదండీ.

హైదరాబాద్ లో మౌలానా ఆజాద్ ఉర్దూ యూనివర్సిటీ అనే గొప్ప విద్యా సంస్థ ఉంది. దాని మాజీ ఛాన్సలర్ గారికి ఎందుకో ఒళ్ళు మండి జర్నలిజం శాఖలో పనిచేసే ప్రొఫెసర్ మీద 2019 లో ఘాటైన వ్యాఖ్యలు చేశారు. ఆ ప్రొఫెసర్ పరువు ప్రతిష్ఠలకు భంగం కలిగేలా మీడియా ముందు అన్నారట. గతంలో ఉన్న లైంగిక వేధింపుల కేసు నుంచి విముక్తి లభించాక కూడా తనను ఆ అర్థం వచ్చేలా ఘాటైన మాట అనడం మీద జర్నలిజం ప్రొఫెసర్ గారు కోర్టుకు వెళ్లారు. ఛాన్సలర్ గారు అడ్డంగా దొరికిపోవడంతో సుప్రీం కోర్టులో సారీ చెప్పారు. తన క్లయింట్ 'emotional outburst (భావోద్వేగ విస్ఫోటం)' తో అన్నారే తప్ప ప్రొఫెసర్ ను బద్నాం చేయాలని కాదని ఛాన్సలర్ తరఫు న్యాయవాది విన్నవించారు. ఆయనకు మెడిసిన్ చేస్తున్న ఇద్దరు పిల్లలు ఉన్నందున జరిమానా విషయంలో దయ చూపాలని కూడా ఆ న్యాయవాది కోర్టును కోరారు. దానిపై స్పందిస్తూ.... ప్రొఫెసర్ గారికి Unconditional Public Apology ప్రకటన రూపంలో చెప్పాలని, మనో వేదన కలిగించినందుకు ఒక లక్ష రూపాయలు చెల్లించాలని సుప్రీం కోర్టు బెంచ్ అక్టోబర్ లో ఆదేశించింది.

దేశ అత్యున్నత న్యాయస్థానం ఆదేశం మేరకు ఈ రోజు మాజీ ఛాన్సలర్ గారు Unconditional Public Apology ప్రచురించారు The Hindu లో. నా లెక్క ప్రకారం, లాయర్లకు, ఈ ప్రకటన వేయడానికి ఛాన్సలర్ గారికి కనీసం 7-8 లక్షలు వదిలి ఉంటాయి. పైగా అందరి ముందు చులకన అయ్యే పరిస్థితి.  

This is a case of defamation by libel filed by Journalism Professor in 2019.

First a criminal complaint with police, then criminal proceedings before a Junior Civil Judge, then a Original Suit with Addl Dist Judge, then a Criminal Petition before a single Judge of TS High Court and finally a Spl Leave Petition before a Division Bench of Supreme Court. 

"A 6 year litigation of defamation not only defamed 2 professors but also brought disrepute to MANUU, a Temple of learning," అని సీనియర్ అడ్వకేట్ Babji Yana గారు చెప్పారు. 

అదీ సంగతి... ఇది అందరికీ గుణపాఠం. మీడియా ముందు, వాట్సాప్ గ్రూపుల్లో, సోషల్ మీడియా మాధ్యమాల్లో ఇతరులపై రెచ్చిపోయి రాయడం గానీ, వీడియోలు చేయడం గానీ చేయకండి. చట్టాలు టైట్ అవుతున్నాయి. మీ అభిప్రాయాలు చెప్పడం వేరు, చెలరేగిపోయి పిచ్చపిచ్చ ఆరోపణలు చేయడం వేరు. 

భద్రం బీ కేర్ ఫుల్ బ్రదర్/ సిస్టర్.

ఘంటా చక్రపాణి గారికి వీసీ పదవి: శభాష్... రేవంత్ జీ!

 ఒక పార్టీ హయాంలో పదవి అనుభవించిన వారిని వైరి పార్టీ పవర్ లోకి రాగానే ఇంటికి సాగనంపడం మనం తరచూ చూస్తాం. ప్రతిభ, అర్హతలతో సంబంధం లేకుండా కేవలం పొలిటికల్ ఈక్వేషన్ కారణంగా ఇట్లా పాత వారికి పాతరేసి కొత్తవారి జాతర మొదలు పెడతారు. ఇదో దిక్కుమాలిన పద్ధతి. దానికి పూర్తి భిన్నంగా...కేసీఆర్ గారి హయాంలో తెలంగాణ రాష్ట్ర పబ్లిక్ సర్వీస్ కమిషన్ చైర్మన్ గా పనిచేసిన విద్యావేత్త, మేధావి, రాజకీయ - సామాజిక - సాంస్కృతిక విశ్లేషకుడు Chakrapani Ghanta గారిని కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వ సారథి రేవంత్ రెడ్డి గారు ప్రతిష్ఠాత్మకమైన డాక్టర్ బి ఆర్ అంబేద్కర్ యూనివర్సిటీ వైస్ ఛాన్సలర్ గా నియమించడం నాకు మంచిగా అనిపించింది. ఇలాంటి అసాధారణ చర్యలే తెలంగాణ పునర్నిర్మాణానికి కావలసింది. ప్రతిభను కాకుండా భజనను ప్రాతిపదికగా చేసుకునే పాత సీఎం ఇలాంటి పని కలలో అయినా చేయరు. మేధావులను వాడుకోవడం చేతగాక ఎన్నో బ్రిలియంట్ బ్రెయిన్స్ ను దూరం చేసుకుని అవమానించి చెడ్డపేరు తెచ్చుకుని ఫలితం అనుభవించిన కేసీఆర్ గారు రేవంత్ గారి నుంచి నేర్చుకోవాల్సిన గొప్ప అంశం ఇదని నాకు అనిపిస్తున్నది. 

మూడు దశాబ్దాలకు పైగా అదే యూనివర్శిటీ కి సేవలు అందించిన చక్రపాణి గారు వీసీ కావడం మంచి పరిణామం. లక్షల మంది ఇంటి గడపల చెంతకు చదువును చేర్చిన ఒక గొప్ప విద్యా సంస్థ అంబేద్కర్ విశ్వవిద్యాలయం. చక్రపాణి గారి సమర్ధ నాయకత్వంలో అది కాలానికి అనుగుణంగా ఉపాధి కల్పన పెంచే కోర్సులు ప్రవేశపెట్టి మేలు చేస్తుందని, ప్రతిభకు పెద్దపీట వేస్తుందని భావించవచ్చు. బీ.ఆర్ ఎస్ హయాంలో...పదవి ఉంది కదా...అని నోటికి వచ్చింది మాట్లాడకుండా తనకు అప్పగించిన పని మీదనే ఆయన దృష్టి పెట్టబట్టి మర్యాద నిలిచి ఇప్పుడు కాంగ్రెస్ పాలనలోనూ మంచి పోస్టు వరించింది.  

చక్రపాణి గారికి శుభకామనలు. 

శుభకామనలు. 

నిజానికి వీసీలను డైరెక్టుగా రాష్ట్ర ప్రభుత్వం నియమించదు. నిపుణులతో 

కూడిన సెర్చ్ కమిటీ సిఫార్సు మేరకు గవర్నర్ నియమిస్తారు. అయితే, రాష్ట్ర ప్రభుత్వం వద్దనుకునే వారు వీసీ గా నియమితులవడం ఈ రోజుల్లో దుర్లభం.

తేడా వస్తే తోలు తీసే Murali Akunuri లాంటి వారికి విద్యా కమిషన్ పగ్గాలు అప్పజెప్పడం కూడా బాగుంది. అందులో మా గురువు గారు PL Vishweshwer Rao లాంటి వారికి స్థానం కల్పించారు. నిజానికి PLV సార్ 15 ఏళ్ల కిందటనే వీసీ కావలసిన విద్యావేత్త, మేధావి.

ఆటగాళ్ళ కుటుంబాల కష్టాలు!

మన దేశంలో, ముఖ్యంగా రెండు తెలుగు రాష్ట్రాల్లో, క్రీడాభిమానులు కోకొల్లలు కానీ క్రీడాకారులు తక్కువ. అంతా ఆటలు చూసి ఎంజాయ్ చేయాలనుకుంటారు గానీ వాళ్ళ పిల్లల్ని ఆటల్లో పెట్టే సాహసం చేయరు.  ఇంజినీరింగ్, మెడిసిన్ పిచ్చలో ఉంటారు చాలా మంది. 

రాణిస్తున్న క్రికెటర్ నితీశ్ కుమార్ రెడ్డి కుటుంబం అతని ఆట కోసం పడిన కష్టం చదివితే మా కథ మేమే చదివినట్టు ఉంది. మధ్య తరగతి కుటుంబాలు పిల్లల్ని ఆటల్లో పెడితే పడే కష్టాలు నిజంగా సినిమా కష్టాలే. అయ్యో... అనేవాడు గానీ, మేమున్నాం... అనే వాళ్ళుగానీ దాదాపు ఉండరు. విజయం సాధించి మీడియాలో వస్తే మాత్రం...తాము ముందే ఊహించామని చెప్తారు. వావ్, సూపర్ అని ముఖస్తుతి కోసం అనేవాళ్లే అంతా. 

హాయిగా ఇద్దరం రిపోర్టర్స్ గా (నేను ది హిందూ లో, ఆమె ఎన్ టీవీ లో) నల్గొండలో ఉండేవాళ్ళం. మా అబ్బాయిని టేబుల్ టెన్నిస్ లో పెట్టాక...అక్కడి కోచ్ Anand Baba Komarraju ఓనమాలు నేర్పారు. ఆయన  మంచి కోచింగ్ ఇచ్చి ప్రోత్సహించినా ప్రాక్టీసింగ్ పార్టనర్స్ కోసం హైదరాబాద్ రావాలని నేను సుఖమైన ఉద్యోగం మారాను. అది చాలా కష్టమైన నిర్ణయం. కొన్నాళ్ళు హైదరాబాద్ లో పనిచేసాక తను ఉద్యోగం మానాల్సి వచ్చింది. రూరల్ జర్నలిజం లో మంచి పేరు తెచ్చుకున్న మేము ఈ హైదరాబాద్ హడావుడి జర్నలిజం లో నలిగిపోయాం. తృప్తి లేదు. జర్నలిజం మీద బుర్రలేని బాసుల మూలంగా అసహ్యం పెరిగింది. పక్కకు తప్పుకోవడంతో ఆర్థికంగా ఇబ్బంది అయ్యింది. 

మూడెకరాలు కరిగించాల్సి వచ్చింది. తెలంగాణ లాంటి అననుకూల రాష్ట్రం నుంచి అంతర్జాతీయ ఆటగాడు కావాలంటే మన బాధ మనమే పడాలి. నరమానవుడు ఆదుకోడు. నా ప్రియ మిత్రుడు, నన్ను అనుసరించి నల్గొండ నుంచి ఇల్లు అమ్ముకుని వచ్చి ఇద్దరు పిల్లల్ని అంతర్జాతీయ స్థాయికి తెచ్చి సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ జాబ్స్ కొట్టిన Shiva Shanker, నాకు సాయం చేయాలని విఫల ప్రయత్నం చేసిన Marumamula Venkata Ramana Sharma గారు, Asci Hyd చైర్మన్ Kantipudi Padmanabhaiah గారు తప్ప ఒక్కరూ కనీసం పరిస్థితి ఏమిటని అడగలేదు. అది వారి తప్పు కూడా కాదు. మనకున్న సమాజం అలాంటిది. సంస్కృతి అలాంటిది. 

అయినా మా వాడి విజయాల వల్ల ముందుకు సాగిపోయాం. కోచ్ ల గొడవ, అసోసియేషన్ లో ఉండే తొట్టి గ్యాంగ్ పాలిటిక్స్, తోటి ఆటగాళ్ళ తల్లిదండ్రుల ఏడుపులు ఒక పక్క దేశ, విదేశాల్లో కోచింగ్, టర్నమెంట్ల కోసం అయ్యే ఖర్చు...కుంగదీసినా ఎంతో నమ్మకంతో ముందుకు పోయాం. ఇప్పుడు స్నేహిత్ ఇండియా నెంబరు - 10, వరల్డ్ నంబర్ - 108 గా ఉన్నాడు. దాదాపు 40 దేశాలలో భారత్ కు ప్రాతినిధ్యం వహించాడు.  కాగ్ లో ఆడిటర్ గా అక్టోబర్ లో స్పోర్ట్స్ కోటాలో జాయిన్ అయ్యాడు. No regrets. 

స్పోర్ట్స్ పర్సన్ జీవితంలో డబ్బు సమకూరుస్తూ, పాలిటిక్స్ కాసే తండ్రి కన్నా తల్లి పాత్ర ఎంతో ఉంటుంది. ప్రతి తల్లి ఒక పెద్ద కౌన్సిలర్. ప్రేమగా పోషకాహారం పెడుతూ, అపజయాల సమయంలో అమ్మ ఇచ్చే ధైర్యమే ప్రతి ఆటగాడికి కొండంత బలం. సిబ్లింగ్ కూడా ఎంతో అండ ఇవ్వాల్సి ఉంటుంది. 

కొవిడ్ తో పాటు ఆటల పట్ల కే సీ ఆర్ కున్న నిర్లిప్తత బాగా బాగా మమ్మల్ని దెబ్బతీసింది. తమిళ నాడు, గుజరాత్, హర్యానా లలో ప్రభుత్వాలు లక్షలుపెట్టి శిక్షణ ఇప్పిస్తుంటే తెలంగాణ లో నయా పైసా సాయం లేక ఇబ్బంది పడ్డాం. ఈ రేవంత్ ప్రభుత్వం కూడా అదే బాపతులా ఉంది. ఒక అంతర్జాతీయ మెడల్ వచ్చినప్పుడు సీఎం ను కలవాలని ప్రయత్నిస్తే వారు టైం ఇవ్వలేదు. అది మన సంస్కృతి. 

నితీశ్ లాంటి ఆటగాళ్ళు ఎంతో మంది ఉన్నారు. వారికి ప్రోత్సాహం కావాలి. ఇలాంటి ఆటగాళ్లను తయారుచేసే కుటుంబాలకు అండగా అందరూ ఉండాలి. ఆటగాడు సైనికుడిలా దేశం కోసం కష్టపడతాడు. అందుకోసం కుటుంబం నానా తంటాలు పడుతుంది. అలాంటి కుటుంబాలకు శాల్యూట్.

ఈ కథనానికి ప్రేరణ అయిన ఈనాడు పేపర్ క్లిప్పింగ్ జత చేస్తున్నా. దాంతో పాటు... Snehit గతవారం చైనా లో జరిగిన టోర్నమెంట్ లో పాల్గొన్నప్పటి ఫోటో కూడా ఉంది.

మిత్రుడు, క్రీడా ప్రేమికుడు వెంకట్ జీకి నివాళి!

వీర క్రీడా ప్రేమికుడు, మాజీ క్రికెటర్, స్పోర్ట్స్ కామెంటేటర్ Venkat Malapaka గారు నిన్న కన్నుమూశారంటే నమ్మబుద్ధి కావడంలేదు. ఈ రోజు అంత్యక్రియలు కూడా అయిపోయాయి. తెలుగు, ఇంగ్లీషులలో సునిశిత పరిశీలనతో ఆకట్టుకునే భాషతో విశ్లేషణ చేయగల ప్రొఫెషనల్. జాతీయ, అంతర్జాతీయ మ్యాచ్ లకు ఎన్నింటికో ఆయన కామెంటరీ చెప్పి ఆకట్టుకున్నారు. ఎన్నో టీవీ డిబేట్లలో పాల్గొన్నారు.  

టేబుల్ టెన్నిస్ లో లెక్కలేని టోర్నమెంట్లకు ఆయన యాంకరింగ్ చేసారు. అప్పటికప్పుడు సందర్భాన్ని బట్టి ఆసక్తికరమైన వ్యాఖ్య చేయడంలో, వాతావరణాన్ని రక్తి కట్టించడం లో ఆయన దిట్ట. అందుకే మా GTTA Global Table Tennis Academy నిర్వహించిన పోటీలకు ఆయన్ను ఒప్పించి యాంకరింగ్, స్టేజ్ మానేజ్మెంట్ చేయించాను. ఆయన శ్రద్ధగా క్రీడా వేదిక దగ్గరే ఉండి అన్నీ తానై పోటీలు విజయవంతం కావడానికి తపించేవారు. 

నేను నల్గొండలో ది హిందూ పత్రిక విలేకరిగా ఉన్నప్పుడు 2006 లో అనుకుంటా...ప్రముఖ కోచ్ V R Mukkamala గారితో కలిసి మా ఇంటికి వచ్చారు. అప్పుడు ఆరేళ్ల ఉన్న మా అబ్బాయి Snehit Suravajjula అప్పుడే టీటీ ఆడడం మొదలు పెట్టాడు. మీ బాబుకు ఆటలో మంచి భవిష్యత్తు ఉంది...మీరు ఉత్తమమైన కోచింగ్ కోసం హైదరాబాద్ రావాలని సూచించారు. అప్పటికే ఆ ఆలోచనతో ఉన్న నేను వారి మాట విని వేరే ఉద్యోగం వెతుక్కుని పిల్లవాడి ఆట కోసం హైదారాబాద్ మకాం మార్చాను. వారిద్దరి జోస్యం నిజమై స్నేహిత్ అంతర్జాతీయ క్రీడాకారుడు అయ్యాడు. దాదాపు 50 దేశాల్లో భారత్ తరఫున ఆడాడు. ఎన్నో మెడల్స్ సాధించాడు. ఈ రోజు చైనాలో ఏదో పెద్ద టోర్నమెంట్ లో ఆడడానికి వెళ్ళాడు. 

స్నేహిత్ పెర్ఫార్మెన్స్ బాగా ఉన్నప్పుడు.మాత్రమే కాక స్లంప్ లో ఉన్నప్పుడు కూడా ఫోన్ చేసి మాట్లాడేవారు వెంకట్ జీ. తనను స్నే'హిట్' అనీ, ఆచంట శరత్ కమల్ వారసుడని ఎపుడూ అనేవారు. 

స్నేహిత్ కు కంప్ట్రోలర్ అండ్ ఆడిటర్ జనరల్ (కాగ్) లో గత నెల్లో స్పోర్ట్స్ కోటాలో ఆడిటర్ జాబ్ వచ్చిందని చెప్పడానికి నేను, హేమ ఫోన్ చేస్తే అక్టోబర్ 30 నాడు 15 నిమిషాలు ఎంతో ఆనందంగా మాట్లాడారు ఆయన. అదే ఆయనతో ఆఖరి సంభాషణ. 

తాను స్నేహిత్ కు పెదనాన్న అనీ, 

వాళ్ళ కుమారుడు Krish K Malapaka కు స్నేహిత్ తమ్ముడనీ ఎంతో ప్రేమగా చెప్పేవారు. కృష్ణ కిరీటి అత్యంత ప్రతిభ గల టీటీ ఆటగాడు. స్పోర్ట్స్ కోటాలో పోస్టల్ లో ఉద్యోగం చేసేవాడు. మంచి జీవితం కోసం స్పోర్ట్స్ వదిలి న్యూజిలాండ్ వెళ్లి చక్కగా స్థిరపడ్డాడు. కిరీటి గురించి చెప్పి ఆయన ఎంతో ఆనందించారు లాస్ట్ ఫోన్ కాల్ లో.  

నేను, నా భార్య ఫోన్ లో మాట్లాడినప్పుడు ఆయన బాగానే ఉన్నారు. కానీ లివర్ సంబంధ సమస్యతో ఒక ఆసుపత్రిలో చేరి మూడో రోజు అవయవాలు పాడై కన్నుమూశారు. 

ఒక తరం క్రీడాకారులు (అన్ని ఆటల్లో), వారి పేరెంట్స్, కోచ్ లు, అఫీషియల్స్ అందరూ వెంకట్ జీ కి పరిచయం ఉన్నారు. ఆయనే వారిని పలకరించి అభినందించి ప్రోత్సహించేవారు. ఆయన మరణం స్పోర్ట్స్ లవర్స్ కు పెద్ద లోటని చెప్పడం అతిశయోక్తి కాదు. 

మరో క్రీడా ప్రేమికుడు, ఆనంద్ నగర్ స్పోర్ట్స్ వెల్ఫేర్ అసోసియేషన్ కు చెందిన Narasimha Rao గారికి వెంకట్ గారు బాల్య మిత్రుడు. క్రీడా ప్రేమికులు Anand Baba Komarraju గారికి, Bhaskar Ram Viswanatham గారికి, Gutta Kranti గారికి వెంకట్ గారు బాగా తెలుసు. టీటీ లెజెండ్ శరత్ కమల్ తండ్రి Achanta Srinivasarao గారు, వారి బాబాయి కూడా వెంకట్ జీ కి మంచి పరిచయం. 

నేను వెంకట్ గారిని మాటల మాంత్రికుడు అని అనేవాడిని. ఎదుటి వారిని ప్రోత్సహించడానికి మాటల మంత్రం వాడేవారు. నా ఆప్తుల్లో ఒకరిగా నేను భావించిన వెంకట్ గారు వెళ్లిపోవడం నాకు 2024 లో విషాదాల్లో ఒకటి. 

వెంకట్ జీ! We miss you. Om shanti.

చస్తే తప్ప ఈ జనానికి పట్టదే!

బూతు లేకుండా అద్భుతమైన సాహిత్యంతో సినిమా పాటలు రాసి మంచి పేరు తెచ్చుకున్న కులశేఖర్ గారు ఒక అనామకుడిగా గాంధీ ఆసుపత్రిలో మూడు రోజుల కిందట కన్నుమూయడం విచారకరం. ఈనాడులో జర్నలిస్టుగా కెరీర్ ఆరంభించిన సింహాచలం అబ్బాయి సిరివెన్నెల సీతారామశాస్త్రి గారి శిష్యరికంలో రాటుతేలాడు. పాటలను నమ్ముకుని సినిమా లోకంలో 1999 లో అడుగుపెట్టిన ఆయన తేజ, ఆర్పీ పట్నాయక్ లతో కలసి సంచలనం సృష్టించాడు. ఇలాంటి హిట్ కాంబినేషన్ మళ్ళీ రావడం కష్టమేమో! 

సినిమాలో సక్సెస్ ఇచ్చిన కిక్కుతో కళ్ళు తలకెక్కి దురహంకారం తో సన్నిహిత మిత్రులను దూరం చేసుకున్నారని కొందరు... తను నిర్మించిన సినిమా తెచ్చిన నష్టాలు, కష్టాలు తట్టుకోలేక మానసిక ఆరోగ్యం బాగా దెబ్బతిన్నదని కొందరు... సినిమా జాడ్యాలు దిగజార్చయని ఇంకొందరు తమ సమీక్షల్లో చెప్పుకొచ్చారు. బంగారం లాంటి భార్యా పిల్లలకు దూరం కావడం వెనుక కారణాలు ఇవే ఏవో అయి ఉంటాయి. ఇది నిజంగా స్వయంకృతం. 

 దాదాపు వంద సూపర్ హిట్ సాంగ్స్ అందించి జనాలను ఉర్రూతలూగించిన రచయిత రెండు చిల్లర దొంగతనాల కేసుల్లో ఇరుక్కోవడం బాధాకరం. 

ఈనాడు లో నాకు జూనియర్ కలీగ్ కులశేఖర్ గారు. ఈనాడులో పనిచేస్తున్నప్పుడు అందంగా, కళ కళ లాడుతున్న రోజుల్లో ఒకటి రెండు సార్లు, చితికిపోయాక ఒక సారి నేను వారిని కలిశాను.  

తన ఆరోగ్యం సెట్ అయ్యాక కమ్ బ్యాక్ కోసం ఆయన 2019 నుంచి గట్టిగా ప్రయత్నాలు చేశారు. కానీ, వర్కవుట్ కాలేదు. మంచి ప్రాజెక్ట్స్ కోసం సిద్ధంగా ఉన్నానని ఆయన కొన్ని ఇంటర్వ్యూ లలో చెప్పారు కూడా.  

1) ఎదిగినా ఒదిగి ఉండడం ముఖ్యమని, 2) పొగరు - అహంకారం దరిచేయనీయకూడదని, 3) కుటుంబాన్ని కాదనుకుని ఊరేగకూడదని, మిత్రులను ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ దూరం చేసుకోకూడదని, 4) పేరు ప్రతిష్ఠలు ఉన్నప్పుడు మనచుట్టూ మూగే ఈగల విషయంలో జాగ్రత్తగా ఉండాలని, 5) సృజనాత్మక రంగంలో ఉన్నవారు అనారోగ్యాలకు పెద్దగా ప్రచారం లేకుండా చూసుకోవాలని కులశేఖర్ గారి జీవితం నేర్పే పాఠాలు. ఈ ఐదో పాయింట్ ఎందుకంటే, తాను ఎక్కడికి వెళ్ళినా...ఒళ్ళు ఎట్లా ఉందని అడుగుతూ జనం ఆయన్ను మరింత కుంగదీశారని ఆయన ఇచ్చిన ఇంటర్వ్యూ లను బట్టి అర్థమయ్యింది.  

ఆయన పోయాక చాలా మంది నివాళులు అర్పిస్తున్నాను. చాలా గొప్ప రచయితని కోల్పోయామని కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటున్నారు. 

ఉన్నప్పుడు పట్టించుకోకుండా పోయాక ఘన నివాళులు అర్పించే జమాన ఇది. 

తను తప్పులు చేసినప్పుడు దూరంగా జరగకుండా, క్షమించి సన్మార్గంలో పెట్టే మంచి మిత్రులు లేకపోవడం కులశేఖర్ గారిని దెబ్బతీస్తుందని నాకు అనిపించింది.

'లక్కీ భాస్కర్' సూపర్!

1) డబ్బు, 2) అధికారం. 

కైపెక్కిస్తాయి. 

కళ్ళు నెత్తికెక్కిస్తాయి. 

తైతిక్కలాడిస్తాయి.  

ఒకటి ఉంటే రెండోది ఈజీ. 

రెండోది ఉంటే మొదటిది తేలిక. 

రెండూ ఉంటే ఆటోమేటిక్ గా మరో రెండు 3) మత్తు (లిక్కర్, డ్రగ్స్) 4) పొత్తు (చెడు సావాసాలు, బైట సెట్టప్స్) చేరతాయి. 

ఈ నాలుగూ కొన్నాళ్ళు నలిచేస్తాయి. తెరుకునేలోపు గుల్లచేస్తాయి. కోలుకునేలోపు కూలిపోతారు. చాలా వరకు చివరకు దొరికిపోయారు. ఉదాహరణలు కళ్ళముందే బోలెడు. పతనం సమయంలో అప్రమత్తం చేసే మంచి మిత్రులు, మొట్టికాయవేసే కుటుంబం, వినే మనసు లేకపోతే శంకరగిరి మాన్యాలే. 

భారత ఆర్థిక వ్యవస్థను గుల్ల చేసిన స్టాక్ బ్రోకర్ హర్షద్ మెహతా 30 వేల కోట్ల రూపాయల సెక్యూరిటీస్ స్కాం నేపథ్యంలో వచ్చిన కొత్త సినిమా ' లక్కీ భాస్కర్ ' నిన్న రాత్రి విశాఖపట్నంలో చూసా.  మమ్ముట్టి కొడుకు దుల్కర్ సల్మాన్ ఉన్నాడంటే వెళ్ళాను. బాగా నటించాడు. 

దరిద్రం వేటాడిన ఒక ప్రైవేటు బ్యాంకు ఉద్యోగి తనకు దక్కాల్సిన ప్రమోషన్ ఇద్దరి వల్ల (బెంగాలోళ్ళు మరి! ఇంగ్లీష్ మీడియా, అకాడమియలో ఉన్నవాళ్లకు బాగా తెలుస్తుంది) దక్కకుండా పోవడంతో పోతేపోతాం...అన్న తెగింపుతో కొద్దిగా బుర్రపెట్టి (అన్ని చోట్లా ప్లాన్ - బీ తో) స్కాం కు సహకరించే బ్యాంకింగ్ వ్యవస్థలో భాగమై వంద కోట్ల రూపాయలు రాయల్ గా సంపాదించడం...డబ్బు కిక్కులో పతనం మొదలైనాక మంచి భార్య, తండ్రి సహకారంతో డర్టీ గేమ్ సరైన సమయంలో ఆపేసి బ్యాంకుకు, సీ బీ ఐ కు, ఆర్ బీ ఐ కు కుచ్చుటోపీ వేసి కుటుంబం సహా అమెరికా చెక్కేసి అక్కడే పెద్ద హోటల్ కొనేసి దర్జాగా బతకడం సూక్ష్మంగా సినిమా కథ. 

హీరోయిన్ మీనాక్షి చౌదరి, సీ బీ ఐ అధికారి సాయి కుమార్ తదితరులు బాగా నటించారు.   

సైన్స్, ఫైనాన్స్ వంటి కథాంశాలను సాధారణ ప్రేక్షకులకు అర్థమయ్యేలా చెప్పడం చాలా కష్టం. అయినా ఒక మెగా ఫైనాన్షియల్ స్కాం చుట్టూ అల్లిన కథను దర్శకుడు వెంకి అట్లూరి అద్భుతంగా డీల్ చేశారు. కథ, స్క్రీన్ ప్లే, ఎడిటింగ్, కెమెరా వర్క్ చాలా చాలా బాగున్నాయి. చిన్నవైనా కొన్ని డైలాగ్స్ కలకాలం నిలిచేవిగా ఉన్నాయి. 

ఓవర్ యాక్షన్, బూతు, బ్లడ్ లేకుండా ఈ మధ్య కాలంలో వచ్చిన సినిమా. 

అన్నిటికన్నా ముఖ్యంగా అంతర్లీనంగా స్నేహం ప్రాముఖ్యతను, కుటుంబం ఆవశ్యకతను ఈ సినిమా బాగా చెప్పింది. 

ఒక్క టైటిల్ మాత్రమే అతికినట్టు సరిపోలేదని నాకు అనిపించింది. వీలుచేసుకుని చూడొచ్చు. 

#venkiatluri #luckybhaskarmovie #suryadevaranagavamsi 

#telugumovie